Zadawanie zapytań u dzieci

Dzieci mają naturalną ciekawość świata, dlatego nieustannie obserwują, manipulują przedmiotami, chcą wszystkiego dotknąć, pytają. Pierwsze pytanie malucha uznaje się za początek samodzielnej myśli malucha. Dziecko dostrzegło problem i oczekuje od rodziców jego rozwiązania. Na początku ma to charakter bardziej emocjonalny niż intelektualny. Wiek pytań nazywany jest również „głodem wiedzy”.

Do 2 roku – blog świat rodziców – życia bobas powtarza pytania automatycznie i bezmyślnie. Maluch w ten sposób uczy się użycia określonego pytania do odpowiedniej sytuacji. Około 2,5 r.ż. pojawiają się pytania „kto?” i „co?”. ,,Wiek pytań” zaczyna się ok.3,5 r.ż i trwa przez cały okres przedszkolnylub dłużej. W trzecim roku życia, przeciętne dziecko zadaje rodzicom pytania z sensem, posługując się przysłówkami i zaimkami pytajnymi. Wiek około 4-6 lat to czas poprzedzający naukę w szkole. W tym czasie u maluchów zachodzi wiele zmian psychicznych i fizycznych. Dziecko jest bardzo ruchliwe, intensywnie się rozwija i jest niezwykle ciekawskie.

Czynności rozwojowe malucha ulegają zmianie, ponieważ występuje zaciekawienie – przeczytasz więcej tutaj, urządzeniami domowymi, wychodzeniem poza rodzinę i zawieraniem nowych znajomości przedszkolnych oraz poznawaniem nowych funkcji społecznych. Około 4.-5. lat dziecko dokonało już „inwentaryzacji” obiektów w otoczeniu, zna ich nazwy i przeznaczenie. Zgromadziło również już wystarczającą ilość doświadczeń, by interesować się mechanizmami rządzącymi światem. Staje się gotowe do poznawania relacji, stąd dociekliwe pytania, a przede wszystkim liczne „dlaczego?”.Kolejnym motywem zadawania wielu pytań dotyczących otaczającego świata, prócz zaspokojenia ciekawości poznawczej, jest praca nad odróżnieniem fantazji i realności. Dla malucha do 6. roku życia te dwa światy są tak samo istotne. To co zagościło w umyśle malucha jako wytwór fantazji, element marzenia sennego jest tak samo istotne jak to, co zaobserwował w realnym świecie.

Dopiero częste weryfikacje z realnością zaczynają budować granicę pomiędzy tymi dwoma wymiarami. Pytania, dociekania i szukanie na nie odpowiedzi służy też podtrzymaniu kontaktu -jest okazją do wspólnej zabawy i interesującej konwersacji. Tendencja malucha do tworzenia z zadawanych pytań -całych ciągów, zapewnia pełniejszy kontakt z rodzicem, a to jest nawet ważniejsze od poznawania świata. Psychologia uznaje pytania zadawane przez dzieci za pierwszy objaw ich samodzielnego myślenia.

Jeżeli po przeanalizowaniu tego tekstu będziesz chciał poszerzyć dane na opisywany wątek, to pomocne omówienie (http://www.certificator.eu/en/certification-handbook/safety-of-devices-working-under-pressure-technical-regulations-of-customs-union.html) niesłychanie Ci może pomóc – chodź i zobacz!

Dziecko pyta napotykając na trudności w zrozumieniu jakiegoś zjawiska, w dążeniu do poznania czegoś co nieznane, do wyjaśnienia nurtujących go zagadnień. Przyczyną pytań starszego dziecka są krytyczne przemyślenia wobec faktów i zjawisk oraz zauważonej sprzeczności pomiędzy posiadanymi informacjami, a realnością. Zadanie pytania dowodzi, że dziecko myśli, gdyż dostrzegło problem i oczekuje od rodziców jego rozwiązania.Wiek pytań nazywany jest też „głodem wiedzy”.