Na początku trzeba pokrótce przedstawić zapłodnienie in vitro. Jest to zabieg, który w swojej podstawie opiera się na nienaturalnym doprowadzeniu do związania się komórek jajowych z nasieniem mężczyzny. Jest to tak zwana technika rozrodu wspomaganego, która w dużej mierze opiera się na zapłodnieniu pozaustrojowym. Istotnym źródłem emocji wobec takiego rozwiązania jest konieczność wykorzystania wielu embrionów, co jest niebywale krytykowane przez przedstawicieli branży także medycznej, jak i etycznej (zobacz na stronie na ).
W tym miejscu wskazane jest również odnotować, że zapłodnienie in vitro w szeregu przypadków rozważane jest jako krańcowa metoda na pokonanie kłopotów bezpłodnej pary. Opracowano bowiem kilka innych terapii, które także mogą wywołać oczekiwany rezultat. Niestety coraz częściej spotykamy się z przypadkami bezpłodności mimo zastosowania efektywnego leczenia. W takich wypadkach zapłodnienie in vitro wydaje się być wyłączną racjonalną metodą posiadania dzieci. Zdecydowanie się na tego typu zabieg jest w zasadzie kwestią osobistą, jaka powinna zostać w razie potrzeby wnikliwie przez nas przemyślana. Pod żadnym pretekstem nie możemy w następstwie tego potępiać par, które zdecydowały się na takie rozwiązanie.